CLUPEA HARENGUS

    Ciało ma wysmukłe, mocno ścieśnione w płaszczyznach bocznych i pokryte łuską średniej wielkości, zachodzącą na siebie dachówkowato. na środkowej części brzucha  łuski tworzą ostry kil. Linia boczna jest niewidoczna, co jest cechą charakterystyczną wszystkich ryb śledziowatych. Żuchwa jest nieco wysunięta  przed szczękę, , a pysk skierowany nieco skośnie ku górze. W Bałtyku śledź dorasta do długości 20 - 24 cm . Jest to ryba morska, żyjąca gromadnie na pełnej wodzie, przeważnie na niezbyt  wielkich głębokościach. Śledź ławicami wędruje w morzu w poszukiwaniu pokarmu, Ławicami także podąża na tarliska. Pokarmem jego jest plankton zwierzęcy, drobne mięczaki  oraz drobne ryby. Gatunek ten zasiedla wody mórz półkuli północnej. W Bałtyku południowym, na naszych wodach są łowione śledzie, zaliczane do trzech odrębnych grup. Śledzie jednej grupy odbywają tarło wiosną - ich tarliska są położone w rejonie Zatoki Gdańskiej i Pomorskiej. Wzdłuż wybrzeża od Rozewia na zachód ciągną się tarliska śledzia drugiej grupy - odbywającego tarło jesienią. do grupy trzeciej są zaliczone śledzie łowione u nas, lecz odbywające rozród u wybrzeży Szwecji. Samica składa przeciętnie 30 000 jaj na płytkich miejscach, piaszczystych, kamienistych  lub porośniętych roślinami wodnymi. Śledź w naszym rybołówstwie morskim ma bardzo duże znaczenie. Nadaje się do solenia, wędzenia oraz wyrobu konserw i marynat.

     Atlas ryb  Strona główna