SALVELINUS  FONTINALIS

    Kształtem ciała niewiele różni się od  pstrąga tęczowego. Ma jedna znacznie większą głowę o szerokiej paszczy, ustawionej poziomo na końcu pyska. Płetwa ogonowa u młodych ryb tego gatunku jest głęboko, symetrycznie wycięta. U starszych ryb wycięcie to jest mało widoczne. W czasie tarła u samców występuje wyraźna szata godowa.  U pstrąga źródlanego jest to krwawoceglaste zabarwienie całej brzusznej części ciała. W naszych warunkach ryba ta przeciętnie  dorasta do 25- 45 cm i osiąga ciężar około  0,5 kg . Gatunek ten został sprowadzony do Europy  z Ameryki Północnej pod koniec ubiegłego stulecia (1882r). U nas miał służyć do zarybiania uregulowanych potoków górskich. W naszych warunkach ryba ta zamieszkuje wody   właściwe dla pstrąga potokowego. Pstrąg źródlany jest znacznie żywotniejszy i  mniej wymagający w porównaniu z naszym pstrągiem rodzimym. Żeruje on w dzień i w nocy na pełnej wodzie potoków. Z tego względu, w wodach w których go wprowadzono, wypiera pstrąga potokowego. Pokarmem pstrąga źródlanego są zwierzęta wodne i drobne rybki.  W warunkach naszych wód płynących pstrąg źródlany  odbywa tarło  w czasie od października do stycznia. Samica składa przeciętnie 1500 jaj w przeliczeniu na 1 kg ciężaru jej ciała.

     Atlas ryb  Strona główna