LOTA  LOTA

    Miętus, jako jedyny przedstawiciel rodziny dorszowatych, zamieszkuje wody słodkie. Z wyglądu przypomina nieco dorsza. Ciało miętusa jest wydłużone, walcowate, w przekroju owalne. Charakterystyczną cechą  są również płetwy : z dwóch płetw grzbietowych, tylna jest bardzo długa, bo sięga do połowy ciała, a przednia - krótka. Płetwa ogonowa, o owalnym kształcie, jest wyraźnie zaokrąglona. Płetwy piersiowe, umieszczone z boków ciała tuż za pokrywami skrzelowymi, są duże i mają kształt wachlarzy. Całe ciało miętusa jest pokryte bardzo drobnymi łuskami, głęboko osadzonymi w skórze. Linia boczna jest dosyć wyraźna i w przedniej części, nad płetwami piersiowymi, tworzy lekki łuk wygięty do góry. Głowa tej ryby jest mała, nieco spłaszczona. Paszcza szeroka, umieszczona poziomo. Na górnej części, pośrodku pyska, znajduje się jedna para bardzo krótkich wąsików. Pod żuchwą  zaś widoczny jest jeden, miękki dłuższy wąsik. Miętus może dorastać nawet do długości  ponad 50 cm i osiągać ciężar 05 - 2,0 kg.  Jest to ryba drapieżna, zjadająca inne ryby i ich ikrę. Tarło miętusa trwa od grudnia do marca. Jaja są składane na piaszczyste lub kamieniste dno. Siedliskiem miętusa  są słodkie wody śródlądowe oraz słonawe przybrzeżne  zatoki i przymorskie zalewy. U nas gatunek ten jest spotykany w wodach na terenie całego kraju. Przebywa on w wodach czystych i chłodnych, w pobliżu twardego i piaszczystego dna. Występuje w wodach całej środkowej i wschodniej Europy, środkowej i północnej Azji, a także Ameryce Północnej.

-  z wyjątkiem rzeki Odry od ujścia rzeki Warty do granicy z wodami          morskimi - od dnia 1 grudnia końca lutego

Wymiar ochronny -  30 cm

     Atlas ryb  Strona główna